De Kuip stond dit weekend in het teken van nostalgie en pure voetbalpassie, waar de Feyenoord Legends met 2-1 te sterk bleken voor hun generatiegenoten van Celtic. Het duel, gespeeld om de Wim Jansen Cup – vernoemd naar de legendarische speler en trainer die beide clubs diende – bracht herinneringen tot leven, maar ook nog steeds zichtbaar vakmanschap op het veld.
Beide teams traden aan met een indrukwekkende selectie. Opvallend genoeg verschenen Glenn Loovens en Pierre van Hooijdonk bij beide clubs in actie, gezien hun verleden bij zowel Feyenoord als Celtic. Bij de Rotterdammers stonden verder ook namen als Dirk Kuyt, Eljero Elia, Ruben Schaken, Diego Biseswar, Karim El Ahmadi en Daryl Janmaat op het veld – een elftal vol ervaring en clubiconen.
Feyenoord begon dominant aan de wedstrijd, met aanvoerder Kuyt als leider op het veld. Vooral Biseswar en Janmaat maakten indruk in de eerste helft. Biseswar opende de score na twintig minuten met een typische actie: technische controle, gevolgd door een geplaatst schot in de hoek. Janmaat toonde ondertussen dat zijn fysieke conditie nog altijd op hoog niveau is, met enkele energieke opkomende runs aan de rechterflank.
In de tweede helft kwam Graziano Pellè in het veld, en de Italiaanse spits liet zien dat zijn verfijnde techniek en killerinstinct nog niet verdwenen zijn. De chemie tussen Pellè en Schaken was meteen weer voelbaar: na enkele gevaarlijke combinaties rond het uur was het raak. Schaken leverde een perfect afgemeten voorzet af, die Pellè beheerst afrondde — een doelpunt dat de Kuip opnieuw liet ontploffen.
Celtic deed via Charlie Mulgrew nog wat terug, maar Feyenoord bleef de bovenliggende partij. In de slotfase liep de spanning hoog op toen Feyenoord een discutabele strafschop kreeg. De beslissing zorgde voor woede bij Celtic-aanvoerder Scott Brown, die door scheidsrechter Bas Nijhuis met rood werd weggestuurd. Kuyt nam de penalty, maar zag zijn poging gekeerd worden.
De eindstand bleef 2-1, waarmee Feyenoord niet alleen de zege pakte, maar ook eer betoonde aan de gezamenlijke geschiedenis tussen beide clubs. De wedstrijd bewees dat voetbal, zelfs jaren na het professionele einde, nog steeds dezelfde passie, strijdlust en emotie kan oproepen — zeker in een iconisch stadion als De Kuip.